دكتر حسین خان احیاءالسلطنه طبیب اواخر دوره قاجاریه و اوایل پهلوى در شهر تهران است.
وى نمایندگى مجلس شوراى ملى را نیز داشته است: «.. خواست كار را به مجلس كشاند در آنجا مدرس و حائرىزاده از احساسات عمومى استفاده كرده مانع شدند. اما تیر آخر را سیلى دكتر بهرامى (احیاءالسلطنه) در مغز جمهورى خالى كرد. او در جلسه علنى مجلس به گوش مدرس سیلى زد و ختم جمهورى را برچید… .» / از سید ضیاء تا بختیار، ص 67.
«در هر حال این روزها دیگر مدرس كسى نبود كه سید محمد تدین بتواند با او خشونت یا احیاءالسلطنه او را چككارى كند، بلكه در این وقت سید، یكهتاز میدان ضد سردار سپه شده بود.» / شرح زندگانى من، ج 3، قسمت دوم، ص 430.
مورخالدوله نیز خاطرهاى از او نقل مىكند: «سهشنبه 28 شعبان 1335 ق. / 19 ژون 1917 م. به مناسبت ورود محبوسین فارس دكتر ملكزاده و منتصرالدوله و یاور فتحعلى خان و شانزده نفر دیگر عده كثیرى از تهران تا شاهآباد به استقبال رفته با اجلال و تكریم فوقالعاده آنها را تا منزل دكتر حسینخان احیاءالسلطنه مشایعت نمودند.» / ایران در جنگ بزرگ، ص 484.