این محصول كشاورزی كه جزو صیفی‌‌هاست و دارای بوته‌ای نظیر كاهو و گل كلم است در كشورهای تایلند و اطراف آن، كه آب و هوایی مرطوب و گرم دارند به بار می‌‌نشیند. سابقه آشنایی تهرانیان با این میوه پیش از ناصرالدین شاه از طریق حمل تجاری پدید آمد، لیكن در دوره ناصری در پی توسعه كشت صیفی فرنگی و جزآن بوته‌های آناناس را نیزدر گلخانه‌های باغ‌های سلطنتی پرورش دادند و این محصول در اقلیم خشك تهران هم به بار نشست. بعد از ناصرالدین شاه این گلخانه‌ها از میان رفت.
سرهنگ گاسپار دروویل در صفحه 84 كتاب خود در سخن از پذیرایی از وی در دربار فتحعلی شاه كه به سال 1812م./1227ق. در تهران بوده آناناس را جزو خوراكی‌‌های سفره شاهی به شمارآورده است.
