ناصرالدین شاه به قصد توقف در جعفرآباد، به باغ معاون تشریف می‌‌برد كه یكی ازآن روزها به آبشار پس قلعه بروند. / روزنامه خاطرات اعتمادالسلطنه، ص 1151.
دكتر فووریه طبیب ناصرالدین شاه در 18 اوت برابر 25 محرم 1310 ق. می‌‌نویسد:
«اگر چه ما وبا را نیز در ترك خود داشتیم چه هنوز به آبشار پس قلعه نرسیده یكی از همراهان را كه مبتلا شده بود و جلوتر نمی‌‌توانست بیاید آن‌جا گذاشتیم.»
آبشار پس قلعه در مسیر رودخانه پس قلعه و بالا دست دهكده مذكور واقع است. این آب به دربند و تجریش رسیده و سرانجام به آبادی دولاب می‌‌رسد.
دكتر بروگش سفیر پروس در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه این آبشار را چنین توصیف می‌‌كند:
«از ده پس قلعه راه سراشیب باریكی به طرف قسمت‌های انتهایی دره وبه یك آبشار می‌‌پیوست… تا این‌كه در نقطه مناسب و نسبتاً مسطحی كه درختان میوه و مخصوصاً گیلاس و بوته‌های زرشك آن را احاطه كرده بودند….آب این آبشار در شش مرحله از ارتفاعی بالغ بر 400 پا به پایین می‌‌ریخت وپودر می‌‌شد.» / سفرنامه، ص 213.
