کریمخان زند در تهران- وقتی میان کریمخان زند و علیمردان خان اختلاف و جنگ افتاد، علیمردانخان با محمدحسنخان قاجار متحد شد و خان قاجار نیروهای کریمخان زند را در استراباد به محاصره درآورد. کریمخان با معدودی از همراهان خود به تهران رفت؛ اما تمامی لشکریانش به اسارت محمدحسنخان قاجار درآمدند. محمدحسنخان اسیران سپاه کریمخان را آزاد کرد و این اسیران آزاد شده دسته دسته خود را به تهران رساندند. کریمخان حدود دو ماه در تهران توقف کرد و به گردآوری سپاه پرداخت. (گلستانه، ابوالحسن، مجمل التواریخ، ج۱، ص۱۸۱-۱۸۲، ۲۰۲، ۲۱۰-۲۱۵، ۱۳۵۶ش.؛موسویاصفهانی، ج۱، ص۲۵-۳۰، ۱۳۶۳ش.) تهران در آن هنگام در موقعیتی بود که میتوانست سپاهی شکست خورده را در خود جای دهد، اما چندان امن و مطمئن نبود که بتواند به صورت مرکز عملیات نظامی کریمخان درآید؛ از اینرو، خان زند در ۱۱۶۵ق/۱۷۵۲م از تهران به اصفهان رفت.(معتمدی، ج۱، ص۵۱، ۱۳۸۱ش.) بعد کریمخان به قصد یکسره کردن کار خان قاجار، نخست برادر خود شیخ علیخان را با ۳ هزار سوار به تعقیب او به مازندران فرستاد و کمی پس از آن خود با حدود ۱۲ هزار تن سپاهی از شیراز بیرون آمد و به منظور پشتیبانی از عملیات جنگی شیخ علیخان، در تهران اردو زد. (گلستانه، ج۱، ص۳۲۰-۳۲۱، ۱۳۵۶ش.) محمدحسن خان قاجار در جنگ کشته شد. پس از این واقعه کریمخان زند که آخرین رقیب نیرومند خود را از سر راه برداشته بود، به نوشته اعتمادالسلطنه، «در دیوانخانه تهران به تخت شاهی نشست.(اعتمادالسلطنه، مرآة البلدان، ج۱، ص۸۴۴، ۱۳۶۷ش.) تهران به سبب موقعیت خاص جغرافیایی و قابلیت دسترسی از آنجا به ۴ سوی کشور مورد توجه کریمخان زند بود و خان زند قصد داشت دربار خود را از شیراز به تهران منتقل سازد؛ از اینرو در مدتی که کریمخان در تهران اقامت داشت، به دستور او در محل ارگ سلطنتی کنونی که در آن روزگار جز ۴ باغی از زمان شاه عباس اول و عمارت و دیوانخانهای از شاه سلیمان صفوی، عمارت مهم دیگری نداشت، عمارت و دارالحکومه و حرمخانه و خلوتخانه بنا شد. گویا در همین زمان دوباره برج و بارویی در اطراف ارگ احداث، و خندقی عمیق گرداگرد آن حفر گردید.( ذکا،، ج۱، ص۷-۸، ۱۳۴۹ش.)از وقایع ناخوشایندی که در طول اقامت کریمخان در تهران روی داد، کشتار افغانهای مقیم تهران بود که چند بار به شورش و شرارت برخاسته، شهر را غارت و خانهها را ویران کرده بودند. (معتمدی، ج۱، ص۵۴-۵۷، ۱۳۸۱ش.)کریمخان که میکوشید نابسامانیها و پریشانیهای قلمرو خود را از میان بردارد و وجود افغانها را مانعی بزرگ بر سر این راه میدید، (پری، ص۸۰.) بنابراین گروهی از افاغنه را به قتل رساند.(گلستانه، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۳، ۱۳۵۶ش.)کریمخان زند در ذیقعده ۱۱۷۵/مه ۱۷۶۲ تهران را به قصد تسخیر آذربایجان ترک کرد و در غیاب خود اداره شهر را به حاج جعفرخان، از بزرگان تهران واگذارد(پری، ص۸۶.)کریمخان با چیرگی بر آذربایجان، بر سراسر ایران به استثنای خراسان که به احترام نادرشاه به آنجا نمیتاخت، سیطره یافت. سپس در ۱۱۷۶ق از تهران روانه شیراز شد و غفورخان تهرانی را به حکومت این شهر منصوب کرد.(اعتمادالسلطنه، مرآة البلدان، ج۱، ص۸۴۶-۸۴۷، ۱۳۶۷ش.)