کارگاه تعمیر درشکه
در تهران از دوره ناصری، گاری پستی(گاهی مسافرهم حمل می کردند.)، درشکه و کالسکه وارد بخش حمل و نقل عمومی شد. با عمومیت یافتن درشکه اندک اندک کاروانسراهایی در مرکز تهران یعنی حوالی میدان توپخانه ایجاد شد که در آنها تعمیر درشکه نیز صورت می¬گرفت. وسایل حمل و نقل شهری به خصوص اتومبیل پس از مشروطیت و جنگ جهانی اول گسترش بیشتری یافت. اگرچه در اوایل این دوره کالسکه، درشکه و تراموای اسبی در شهرها، و دلیجان در میان راهها و شهرها عمدهترین وسائل نقلیه مورد استفاده بود، اما برخی مؤسسات خدماتی، نظیر پست از همان سالهای ۱۳۲۷ق. اقدام به استفاده از اتومبیل برای انتقال محمولههای پستی کردند. به همان نسبت که گرایش به استفاده از اتومبیل فزونی مییافت، کارگاههای تعمیر درشکه و کالسکه نیز جای خود را به گاراژ و تعمیرگاه اتومبیل میداد. تمرکز این تعمیرگاه ها در خیابان چراغ برق، اکباتان، ناصرخسرو و باب همایون بود. این گرایش بهخصوص با ورود انبوه اتومبیلهای جنگی روسها و انگلیسیها به ایران تشدید شد؛ چنانکه ایجاد گاراژ و تعمیرگاههای نظامی در شهرهای مسیر عبور یگانهای نظامی توجه بسیاری از مردم را به اتومبیل و حرفههای جنبی آن جلب کرد. اتومبیل به منزله یک وسیله نقلیه عمومی به شکل اتوبوس زودتر از ۱۳۰۷ش.، و تاکسی زودتر از ۱۳۲۵ش مورد استفاده قرار نگرفت. از سال ۱۳۳۲ش شرکت روسی ـ ایرانی برای حمل مسافر و مالالتجاره از انزلی به تهران تأسیس شد. (جمالزاده، ج۱، ص۴۸، ۱۳۶۲ش.) با فزونی گرفتن استفاده از اتومبیل، شرکتهایی نیز برای تأمین و فروش بنزین تأسیس شدند. (صادق مستشارالدوله، ج۱، ص۶۲، ۱۳۶۲ش.)