دوازه اسدالدوله- اشرف تهران را به صورت پایگاه عملیات نظامی خود در نواحی شمالی ایران و دژی برای مقابله با مخالفانش در مازندران، زنجان و آذربایجان درآورد. افغانها ۵ سال تهران را در تصرف داشتند و در این مدت بناهایی در این شهر ساختند. قسمتهایی از بناهای ارگ سلطنتی تهران و دیوار گرداگرد آن، و دروازه اسدالدوله (دروازه دولت) از آن جملهاند. (استرابادی، ج۱، ص۱۰۰، ۱۳۴۱ش.؛اعتمادالسلطنه، مرآة البلدان، ج۱، ص۸۲۸، ۱۳۶۷ش.؛ کریمان، تهران در گذشته و حال، ج۱، ص۱۷۹، ۱۳۵۵ش.) دیوار ارگ که تا اواسط سلطنت قاجارها برپا بود، از سمت جنوب با دروازهای به بازار راه داشت و از سمت شمال در محل کنونی میدان توپخانه با دروازه و تخته پل رو به بیابان باز میشد. دروازه شمالی تا دوره محمدشاه قاجار به نام «دروازه اسدالدوله» خوانده میشد و در دوره ناصرالدین شاه، «دروازه دولت» نام گرفت. ( معتمدی، ج۱، ص۴۶-۴۷، ۱۳۸۱ش.)رسم افغانها این بود که بر هر جا که دست مییافتند، ارگی در آنجا میساختند که یک ضلع آن حتماً در سمت صحرا قرار داشت، تا اگر مورد حمله واقع شدند و ارگ سقوط کرد، بتوانند از آن سمت به صحرا بگریزند.(اعتمادالسلطنه، همان)