1399/12/12
میرزا قلمدان
میرزا قلمدان قلمدان، جعبه مانندی است از جنس چوب، مقوا یا پاپیه ماشه که برای نگهداری قلم‌های مخصوص خوشنویسی و دیگر ابزار کتابت به کار می‌رود که با هنر و فرهنگ ایران رابطه و پیوند دیرینه دارد. قلمدان از صنایع دستی ارزشمند ایران است و علت اهمیت آن در زمان قدیم ظرافت و حساس بودن…
بیشتر بخوانید
ارسال شده توسط
manger
1399/11/21
ساخلو
ساخلو- در دوره قاجاریه معمول بود. کلمه ای ترکی است به معنای گروهی از سربازان که در مکانی جای گزیده وبه حفظ و نگاهبانی آن گماشته شده باشند. فرهنگستان پادگان را معادل آن برگزیده است .
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
manger
1399/11/20
سورسات
سورسات (سیورسات) – اصطلاحی ترکی و معمول در دوره قاجاریه است و آن ارزاق و علوفه اسب و حیوان وابستگان دولت و لشکریان و سپاهیان یا پادشاه و امرا بدون پرداخت بهایی و به زور از مردم به ویژه روستاییان ستانند. «غله . || خواربار. || کفاف معیشت . وجه معاش . نفقه . ||…
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
manger
1399/11/20
منافع دارالضرب
منافع دارالضّرب – در زمان قاجار، از عواید حاصل از عملیات ضرابخانه‌ها، ۵/۷ درصد مالیات اخذ میشد که به آن، منافع دارالضرب می گفتند.
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
manger
1399/11/20
منجم
منجّم و منجّم باشی – در دوره قاجاری کسانی در دربار بودند که برای سفر یا برخی موارد، سعد و نحس را تعیین می کردند. «رئیس منجمان . (ناظم الاطباء).»
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
manger
1399/11/20
موزیکانچی
موزیکانچی – از اصطلاحات قشون در دوره قاجاریه است. «نوازندگان ارکستر نظامی . آنکه موزیکان می نوازد. (ناظم الاطباء). آنکه سرود نوازد. (آنندراج ). || سربازی که پیشه ٔ وی نواختن موزیکان است . (ناظم الاطباء).»/ لغتنامه
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
manger
1399/11/17
لندن کاری
لندن کاری – رنگ آمیزی گچبری های پرکار و ظریف که آکنده از گل و بلبل و حجم های تزیینی است را گویند. این نوع نقاشی بسیار پرکار و سخت و وقت گیر است و از رنگ های الوان نظیر قرمز و سبز و غیره استفاده می شود. اوج این هنر در دوره قاجاریه بود…
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
manger
1399/11/17
قصیرالقامه
قصیرالقامة صفت مرکب عربی است به معنای کوتاه بالا. کوتاه قد. کوتوله. در لغتنامه دهخدا مترادف گورزا آمده است. در دوره ناصری تعدادی قابل توجه زنان و مردان قصیرالقامه از طایفه قاجار در دربار حضور داشتند. عکس ایشان نیز دسترس هست.
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
manger
1396/01/02
ایلچى (ایلجى)
كلمه‌‌اى است تركى كه به رسول و فرستاده پادشاه یك دربار به دربار دیگر گفته مى‌‌شد. در زمان سلاطین صفویه، افشاریه، زندیه و قاجاریه تا زمان سلطنت مظفرالدین شاه نیز استعمال این كلمه معمول بود و به نمایندگان سیاسى ایران كه به خارج فرستاده مى‌‌شدند و یا نمایندگان دول خارجى كه به ایران اعزام مى‌‌گردیدند،…
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
manger
1396/01/02
ایلات و عشایر
با آن‌‌كه در منطقه رى، ایلات و عشایر بسان دیگر منطقه‌‌هاى ایران چون فارس و خراسان و آذربایجان، وجود نداشته، امّا به مرور تا استوارى سلطنت قاجاریه و پس از آن نام و نشان بسیارى از آنان در كتب تاریخى آمده است. به‌‌طورى‌‌كه اعراب ورامین، میش مست سمنان بسیار معروفند و از ایلات هداوند، اصانلو،…
بیشتر بخوانید ارسال شده توسط
