خیابان

الماسیه

خیابانى (خیابان باب همایون) است كه از شمال به جنوب، نیمه شمالى ارگ دوره قاجاریه را به دو بخش تقسیم مى‌‌كرد و میدان توپخانه را به خیابان درب اندرون مرتبط مى‌‌ساخت؛ چون مقابل سردر الماسیه واقع شده بود به خیابان الماسیه شهرت داشت و در روزگار خود زیباترین خیابان تهران بود.     تابلوی الماسیه…

بیشتر بخوانید

استآرین

«… وارد خیابانى از محله ارك شدیم كه مانند خیابان‌‌هاى دیگر این محله شب‌‌ها با فانوس‌‌هاى شمع (استآرین) روشن مى‌‌شود…» / سفرى به دربار سلطان صاحبقران، (1859-1861 م)، ص 177.

بیشتر بخوانید

اراضى فرمانفرما

این اراضى در شمال اراضى مظفرى و غرب جمشید آباد قرار داشت.  «… بعداً فرمانفرما مدعى شد كه این اراضى (غرب جلالیه) از آنِ من است. ارباب جمشید یك كرور ذرع از آن اراضى را به عنوان حق‌‌السكوت به فرمانفرما داد و بعد دو كرور بقیه را خیابان بندى كرد و به مردم متفرقه فروخت……

بیشتر بخوانید

اراضى خالصه (مبیعى وزیر)

همان‌‌طور كه از نام این اراضى پیداست، اراضى مزبور متعلق به دولت بوده است كه وزیر (مستوفى‌‌الممالك) آن را خریدارى مى‌‌كند. این اراضى در گوشه شمال غربى تهران ناصرى و در مجاورت حصار قرار داشت و از دروازه باغ شاه شروع مى‌‌شد و تا حدود محلى كه امروز چهارراه ولى عصر و انقلاب (كافه بلدیه)…

بیشتر بخوانید

اراضى باغ نخودى

اراضى وسیعى بود كه از شمال به امجدیه، از شرق به خیابان شمیران، از غرب به خیابان روزولت و از جنوب به خیابان شاهرضا محدود مى‌‌شد. !رجوع کنید به باغ نخودى.

بیشتر بخوانید

اراضى آقا سید محمد

این قطعه زمین در اواخر دوره ناصرى براساس نقشه نجم‌‌الدوله از شمال به خیابان دروازه مشهد (خیابان خراسان) از غرب به سراى همدم و از شرق به اراضى نجف‌‌آباد و از جنوب به اراضى حاجى میرزا رضاى طبیب محدود بوده است. مرز شرقى این اراضى كوچه شهید زالى است.

بیشتر بخوانید