آقا باقر سعدالسلطنه پسر آقا اسماعیل، دایی میرزا علی اصغر خان امین‌السلطان امین اتابك اعظم؛ در جوانی طرف توجه و محبت آقا ابراهیم امین‌السلطان بود و به همین مناسبت در سفر اول ناصرالدین شاه به اروپا در سال 1290 ق. از همراهان بود و هم مدتی حاكم قزوین بود. (1307 تا 1309 ق.) در سال 1310 دوباره حاكم قزوین شد. علاوه بر منصب به لقب امیر تومانی (سرلشكری) نیز نائل شده بود.
وی مردی بی‌‌سواد اما با هوش، مرتب و زرنگ بود. امتیاز راه شوسه تهران به قزوین را در سال 1296 اول او گرفت و ساخت (البته در باطن امتیاز متعلق به آقا ابراهیم امین السلطان بود). اعتماد السلطنه درباره او می‌‌نویسد:
«یكشنبه 3 جمادی الاخر 1304 ؛ آقا باقر كه حالا باقرخان است مباشر این راه است.»
آقا باقر به واسطه انتسابش به امین‌السلطان و تربیت شدن زیر نظر امین السلطان در یك زمان مشاغل پرسود و نانداری را عهده‌دار بود. مدیریت گمركات گیلان و مازندارن و بنادر دریای خزر؛ مأمور غلات قزوین؛ متصدی قسمتی از آبدارخانه و سقاخانه شاهی؛ حكومت طارم؛ حاكم لشت نشاء و متصدی املاك مضبوطه مجدالدوله؛ رئیس سواره قرا سواران راه قزوین؛ رئیس راه شوسه قزوین و…
سرانجام آقا باقر سعدالسلطنه چنین رقم خورد: در سال 1316 ق. كه حاكم گیلان بود، روضه خوانی از اهالی محله صیقلان رشت آشوبی به پا كرد. سعدالسلطنه حكم به دستگیری او داد و پس از دستگیری‌‌اش دستور داد گوش او را در ملاء عام به دیواری بكوبند تا عبرت شود، برای همین كار معزول شد… . بعدها در سال 1325 ق. در نخست وزیری امین‌السلطان (اتابك اعظم) حاكم زنجان شد كه در آن‌جا بین او وآخوند ملا قربانعلی مجتهد كدورت حاصل گردید و كار رنجش بالا گرفت تا این‌كه در جمادی الاولی همین سال به دستور ملا قربانعلی مردم به دارالحكومه ریختند و او را زدند و یكی دو روز بعد آقا باقر درگذشت. / شرح رجال ایران، ج 1، ص 182.
