چادری‌ (=چتر) بوده، كه برای‌ شاه و همراهان در حفاظت از آفتاب در بیابان و صحرا به وقت گرما نصب می‌‌كردند. كسی‌ را كه این كار به عهده‌اش بود آفتاب گردانچی‌ می‌‌گفتند. / روزنامه خاطرات، صص 315 و183.