ملوک آنغوز با نام هنری آفَت (۱۳۱۳ تهران – دی ۱۳۸۵ ) در طول سال‌های دهه چهل خورشیدی، همراه با مهوش و شهپر، یکی از سه خواننده عامه‌پسند و پرطرفدار ایران بود. آفت را رقیب مهوش خواننده مردمی کافه‌های تهران می‌دانستند، اما لقب بلبل شرق در تئاترها و کافه کاباره‌ها فقط متعلق به آفت بود. کار خوانندگی را در کافه‌های ساز و ضربی لاله زار شروع کرد.در کودکی پدرش را از دست داد و زندگی سختی را گذارند و با سن کمدرکارخانه کار کند تا امورات خود و مادرش را بگذراند. در نوجوانی مادرش را از دست داد و سرپرستی اش را دایی اش (که بعدها آفت ترانه بابا کرم را برای وی خواند)
ابتدا آفت در تئاتر پارس به همراه ستاره‌های تئاتر آن زمان لرتا، شهلا و… و اسمش بر سر زبانها افتاد وبه کاباره شبهای تهران دعوت شد که در ان زمان مهوش ستاره نو پا در آنجا می‌خواند. آفت در بسیار از فیلم‌ها بازی کرد و آواز خواند. ازجمله آتشپاره تهران، آقای هفت‌رنگ و……. نام برد. آفت در تبلیغ‌های تلویزیونی حضور فعال داشت که از آنجمله به تبلیغ آدامس خروس نشان اشاره کرد.
آفت در اواخر دهه ۱۳۴۰ که سفری به آلمان و برای دیدار پسرش به سوریه رفته بود در آنجا وقتی به اصرار دوستان به زیارت رفته بودند توبه کرد ودیگر هیچ وقت نخواند و از عالم هنر کنار رفت و به جمع درویشان پیوست و تا هنگام مرگ از درویشان بلند پایه بود و کتابی در دست چاپ دارد به نام از فقر تا فقر که هنوز مجوز انتشار نگرفته است. آفت دو پسر داشت. از آهنگ‌های معروف آفت که قدیمی‌ها هنوز آنها را زمزمه می‌کنند دم گاراژ بودم، مامان، کوه نور، عشق پوشالی، دل منو شکستی و غریبهاست.
