میسیون آمریکایی با استقرار در پایتخت در ۱۳۰۴ ق./ ۱۸۸۷ م، زمینی در تهران در خیابان ژاله(مجاهدین اسلام) نزدیک پارک امین الدوله برای ساخت بیمارستان خریداری کرد و با حمایت ناصرالدین شاه از تأسیس بیمارستان آنرا ساخت و در پاییز ۱۳۱۱ ق./ ۱۸۹۳ م، رسماً با مدیریت دکتر ویشارد افتتاح کرد. دکتر ویشارد تا ۱۳۲۸ ق./ ۱۹۱۰ م در تهران اقامت داشت(الدر، جان، تاریخ میسیون آمریکایی در ایران، ترجمۀ سهیل آذری، تهران، ۱۳۳۳ ش.44-42؛ویشارد، جان، بیست سال در ایران، ترجمۀ علی پیرنیا، تهران، ۱۳۶۳ ش. 5)این بیمارستان در متون تاریخی قجری «مریضخانۀ ینگه دنیایی» خوانده شده است. به گفتۀ دکتر ویشارد، بیمارستان آمریکایی ۴۰ تخت برای بستری بیماران داشت و دارای امکانات مناسب برای جراحی بود و در کنار آن یک پزشکخانه (مطب پزشک) نیز دایر بود که سالانه حدود ۲۰هزار بیمار به آن مراجعه میکردند. عمدهترین جراحیها در بیمارستان به جراحی چشم اختصاص داشت و حدود دوهزار بیمار در بیمارستان آمریکایی جراحی چشم شده بودند (ص ۲۳۴-۲۳۵). قهرمان میرزا سالور مینویسد:مریضخانه دارای عمارت و باغ مفصلی است. (روزنامۀ خاطرات، به کوشش مسعود سالور و ایرج افشار، تهران، ۱۳۷۴ ش. ج۱، ۸۶۵)