در زمان محمدشاه چندان عمارت و آبادانی در تهران و اطراف آن پدید نیامد. مهم‌ترین اقدام وی در تهران احداث بازار عباس‌آباد در جنوب سبزه‌میدان بود که به محله نوساز محمدیه در جنوب شهر راه داشت. این بازار از مسیر بازار اصلی برکنار بود و در محله محمدیه جز مردم فقیر نمی‌زیستند. پس برای آن‌که بازار نوساز از حالت کور به در آید و رونقی گیرد در ۱۲۶۳ق/۱۸۴۷م دروازه دیگری به نام محمدیه بر حصار جنوبی شهر باز کردند که میان مردم به دروازه نو معروف شد. کاشی‌های سردر بالای این دروازه که در موزه ایران باستان نگهداری می‌شود، نقش‌رستم و دیو را نشان می‌دهد که بسیار ماهرانه و زیبا به دست استاد محمدقلی کاشی‌پز شیرازی ترسیم شده است. [۱۸۴][۱۸۵]
از مستحدثات دیگر این دوره کاروان‌سرا و تیمچه ملاعلی در بازار تهران و مدرسه و مسجد حاج رجبعلی در سنگلج است که شبستانی خوش‌طرح دارد و در طاق‌بندی دو جانب شبستان آن نکات معماری استادانه به کار بسته شده است. [۱۸۶] کاروان‌سرا و تیمچه ملاعلی را تاجری موسوم به حاج ملاعلی مراغه‌ای، از بزرگ‌ترین تجار آن زمان که غیر از تهران در تبریز و مسکو و پترزبورگ و بمبئی و دهلی تجارتخانه داشت، بنا کرد. [۱۸۷] به جز محمدشاه بسیاری از اعیان و رجال عهد او و فتحعلی شاه به احداث باغ‌هایی در خارج حصار و شمیران همت گماردند. از آن جمله است باغ فردوس که در ۱۲۶۴ق حسنعلی‌خان حاکم تهران بنای این باغ را گذارد، اما ساختمانی در آن برنیاورد. بعدها نظام‌الدوله معیرالممالک این باغ را خرید و توسعه داد و آب قنات قصر محمدی را به آن‌جا روان ساخت و نام آن را باغ فردوس گذاشت و عمارتی فیل‌گوش توسط استادان اصفهانی و یزدی ساخت و سنگ‌های مرمر اعلای یزد در آن عمارت به کار برد. [۱۸۸] پس از او دوستعلی‌خان معیرالممالک دنباله کارهای آبادانی باغ فردوس را رها نکرد. عمارت کنونی از آثار او ست. از عمارت فیل‌گوش اثری به جای نمانده است. برابر نمای جنوبی عمارت حاضر که شیب‌دار بود، ۷ سطح با ۷ استخر و فواره بنا کردند. استخرها به نسبت وسعت زمین و فاصله از عمارت بزرگ‌تر می‌شد. در سمت جنوب غربی اندرونی آن باغ رشک بهشت قرار داشت. [۱۸۹]
۱۸۴. ↑ مصطفوی، محمدتقی، آثار تاریخی تهران (اماکن متبرکه)، ج۱، ص۹۶، تهران، ۱۳۶۱ش.
۱۸۵. ↑ کریمان، حسین، تهران در گذشته و حال، ج۱، ص۲۱۰، تهران، ۱۳۵۵ش.
۱۸۶. ↑ مصطفوی، محمدتقی، آثار تاریخی تهران (اماکن متبرکه)، ج۱، ص۹۳، تهران، ۱۳۶۱ش.
۱۸۷. ↑ احتشام‌السلطنه، میرزا محمود، خاطرات، ج۱، ص۲۲، به کوشش محمدمهدی موسوی، تهران، ۱۳۶۶ش.
۱۸۸. ↑ بلاغی، عبدالحجت، تاریخ تهران، ج۱، ص۱۵-۱۶، قم، ۱۳۵۰ش.
۱۸۹. ↑ معیرالممالک، دوستعلی‌خان، باغ فردوس، ج۱، ص۵۲۹-۵۳۱، یغما، تهران، ۱۳۵۲ش.