چشمه آب گرم یا چشمه گرمابی مكانی است كه به صورت مداوم آب گرم یا داغ از زمین آن خارج می‌‌شود. به علت درصد بالای مواد حل شده معدنی آب بعضی از این چشمه‌ها عده‌ای از آن‌ها استفاده درمانی می‌‌كنند.
استان اردبیل با دارا بودن بیش از 118 دهانه چشمه معدنی مقام اول را در ایران داراست. از آن گذشته چشمه قوتورسویی اردبیل با درجه اسیدی 7 و 2 به عنوان اسیدی‌‌ترین چشمه دنیا و چشمه شابیل اردبیل با ظهور آب گرم با دمای 50 درجه در ارتفاع 2700 متری، مرتفع‌ترین و گاومیش گلی سرعین پرآب‌ترین چشمه ایران از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
از دیگر چشمه‌های آب گرم و معدنی مهم ایران كه تأثیرات درمانی آن‌ها به طور تجربی به اثبات رسیده است، می‌‌توان به چشمه‌های سیرچ و لاله‌زار در كرمان، گنو، خورگو و خمیر در هرمزگان، چشمه‌های معدنی متعدد در دامنه كوه تفتان در سیستان و بلوچستان، چشمه ورتون اصفهان، چشمه آب گرم دهلران، چشمه نیلو در بوشهر و چندین چشمه آب گرم در استان‌های فارس، كردستان، آذربایجان و خراسان اشاره نمود.
تاریخ استفاده از آب‌درمانی به هزاران سال قبل از میلاد مسیح برمی‌‌گردد و ارسطو و افلاطون و بقراط در این باره مطالب فراوانی دارند. در ایران هم ابن سینا و سایرین مطالبی در باب استفاده صحیح از آب‌درمانی نوشته‌اند و این موضوع گاه با خرافات نیز درهم آمیخته است، لكن مطالعات دانشمندان اثرات درمانی آن را اثبات نموده است. آب‌های معدنی به واسطه مواد شیمیایی موجود در آن‌ها و حرارت بالا و یا به دلیل وجود گازهای مختلف دارای كاربردهای متنوعی در امور زراعی و پرورش گیاهان و تولید محصولات گلخانه‌ای و صنایع غذایی است.
