روی‌ دره‌ها پل‌هایی‌ زده می‌‌شد تا آب را از یك سو به سوی‌ دیگر برساند كه به آن آباره می‌‌گفتند. پل چوبی‌ كه هنوز به همین نام نامیده می‌‌شود چنین پلی‌ بوده است. برخی‌ از آباره‌ها تنها یك تنه درخت بودند كه درون آن را خالی‌ كرده و آب از آن می‌‌گذشته است. / معماری‌ ایران.

در آبادی‌‌های‌ كوهستانی‌ شمیران هنوز آباره به‌كار می‌‌آید. آباره نام برخی‌ از روستاهای‌ كشور نیز هست.

برچسب‌ها: