تفنگدارخانه – تفنگدارخانه یا اسلحه خانه . در عصر قاجاریان جایی بود که تفنگ های قشون و نظامیان در آن نگهداری می شد.
در دوران سلطنت ناصرالدین شاه، تفنگداران دسته ای نظامی ورزیده ای بودند به نام تفنگداران خاصه که هنگام جنگ باید اطراف شاه باشند و از او حفاظت کنند، ولی چون شاه در جنگی شرکت نکرد، بنابراین حکم تشریفات و تجملات پادشاهی محسوب می شدند. عده آن ها پنجاه شصت نفر و مواجب سالیانه صد الی دویست تومان بود. ریش سفید عمله خلوت ریاست تفنگدارها را به عهده داشت. غلامحسین غفاری (صاحب اختیار) در دربار ناصرالدین شاه با سمت پیشخدمتی شروع به کار کرد و به تدریج در زمان آن شاه به مشاغلی از جمله، ریاست تفنگداران شاهی، ریاست خلوت همایونی و منشی حضور شاه با القاب امین خلوت و وزیر مخصوص، نایل شد. او در اوائل سلطنت مظفرالدین شاه وزارت دربار و بعد وزارت عدلیه را داشت. این شغل را از پدرش میرزا هاشم خان امین الدوله به ارث برده بود. او رئیس خلوت بود و آخرین تفنگدارباشی ناصری بود./ نراقی، (۱۳۵۳)، ۱۴۵-۲۰۵.
