قنداق سازی – قنداق سازی تفنگ از مشاغل ظریف نجاری در قدیم بود که قنداق ساز برای اسلحه بلند قنداق می ساخت. امروز هم بندرت این حرفه را می توان دید. مهارت این حرفه مانند طراح و معمار نیاز به تجسم قوی و تصویرسازی دارد، زیرا قنداقساز باید پیش از ساختن قنداق پرسپکتیو حجمی که می خواهد بیافریند را در ذهن خود تصویر کند. آشنایی با رنگکاری چوب هم در کنار مهارت در تیراندازی از ضروریات این حرفه است.
«قنداق . [ ق ُ ] (ترکی ، اِ) چوبی باشد یا نال به تفنگ وصل کنند و مثل دسته بود برای تفنگ و بدین معنی غالباًمعرب کنده است . (آنندراج ). چوبی را گویند که بطریق ناوچه تراشیده میل تفنگ را در آن گذارند. (سنگلاخ ).
– قنداق تراش ؛ آنکه قنداق تفنگ تراشد.
– قنداق ساز ؛ سازنده ٔ قنداق تفنگ .
– قنداق سازی ؛ عمل ساختن قنداق تفنگ .
– دکان قنداق ساز.
– جامه ای که طفل نوزاد را در آن پیچند و بعضی گویند که طفل را در گهواره بدان بندند، و بعضی غندق خوانند و ظاهراً ترکی است . (آنندراج ). بمعنی قماط باشد که اطفال نوزاییده را بر آن پیچند. (سنگلاخ )»/ لغتنامه دهخدا.
در تهران قدیم، قنداق سازها اغلب از اهالی لواسان و دماوند و مازندران و گیلان و به ندرت زاگرس نشینان بودند. زیرا در این مناطق چوب که ماده اولیه مورد نیاز این حرفه فراوان بود.