بیابان زغالی – از اراضی بایر جنوب میدان خراسان بود. این قطعه زمین بیاض را اهالی محل بیابان زغالی می خواندند و مانند دیگر زمین ها در تهران که اصلاحا خرابه می گفتند با آن رفتار می کردند. زمین بازی بچه ها و محل تخلیه زباله خانواده ها و محل اجرای اهداف دیگر. مسعود نقره کار این گونه توصیفش می کند:
«بیابانی میانه میدان خراسان و محله تیر دوقلو. بیابان زمین بازی ما بود. قناس و کوچک، شرق اش خیابان بی سیم نجف آباد بود و غرب اش خیابان شهباز جنوبی. شمال بیابان دیوار های جنوبی ردیفی خانه که به آبریزگاهی عمومی بدل شده بودند و جنوب اش خانه های دو طبقه نسبتا” شیکی که پیاده رویی فرش شده با موزائیک بیابان را از آن خانه ها جدا می کرد. پاره ای از بیابان تخلیه گاه زباله های محله بود و تکه ای از بیابان زمین فوتبال و والیبال و انواع و اقسام بازی ها و سرگرمی ها و برنامه های دیگر: از الک دولک و چلتوپ و تیله قلیدن و قاپ انداختن بگیر تا معرکه های پهلوان اکبر و پرده خوانی های آسید مصطفی پرده خوون.»
