صندلی برای نمایندگان مجلس – پس از فتح تهران مجلس افتتاح شد و برای نخستین بار برای نمایندگان صندلی مهیا گردید. مجلس عالی مجاهدان در تهران، متشکل از ۵۰۰ نماینده مجلس، نیروهای چریکی، بازاریان و آزادیخواهان دربار در ۲۸ جمادیالآخر ۱۳۲۷، احمد میرزا پسر بزرگتر محمدعلی شاه را (که در آن زمان بیش از ۱۲ سال نداشت) به سلطنت برداشت، و چون وی صغیر بود، عضدالملک را که از معمران و محترمان خاندان قاجار به شمار میرفت، به نیابت سلطنت منصوب کرد.( بروجردی، مصطفی، نخستین فریادگر مشروعه در بیداد مشروطه، ج۱، ۱۶، تهران، ۱۳۶۲ش.) همچنین در ۸ رجب ۱۳۲۷ (۱۰ روز پس از تاجگذاری) این مجلس قانون جدید انتخابات مجلس را که توسط انجمن نظارت مرکزی انتخابات مستقر در دارالفنون تهیه شده بود، منتشر ساخت. فرمان گشایش دومین مجلس شورای ملی در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۲۸۸ش.، از سوی کابینه صادر شد و به دنبال آن مجلس دوباره در عمارت بهارستان (که به همت ظهیرالدوله مرمت شده بود) تشکیل جلسه داد. مجلس پس از این بیشتر به صورت اروپایی خود نزدیک میشد، چنانکه از نوروز ۱۳۲۸ق. برای نمایندگان صندلی و میز خطابه در مجلس قرار داده شد،( نوایی، عبدالحسین، دولتهای ایران از آغاز مشروطیت تا اولتیماتوم، ج۱، ۱۵۹، تهران، ۱۳۵۵ش.) اما پریشانی و نابسامانی در تهران خاتمه نیافت و دستههای مختلف سیاسی به کشمکش برخاستند. تهران در شعبان این سال شاهد واقعه موسوم به جنگ پارک بود. دولت جدیدالتأسیس مستوفیالممالک که خود اینک از دو گروه رقیب انقلابی و اعتدالی تشکیل میشد، ستارخان سردار ملی و باقرخان سالارملی را با گروهی از یارانشان به تهران دعوت کرد. اینان پس از چند روز به عنوان میهمان با استقبالی شایان وارد تهران شدند. دولت سردار ملی را در پارک امینالسلطان و سالار ملی را در باغ عشرتآباد منزل داد. جناح انقلابیون که در این زمان اکثریت کابینه را تشکیل میداد، کوشید تا نیروی مسلح اعتدالیون را نابود کند. از اینرو از طرف نظمیه اعلان رسمی صادر شد که مجاهدان باید تا پایان ضربالاجل تعیین شده اسلحه خود را به دولت بفروشند. اما سواران بختیاری را که در واقع متمایل به انقلابیون بودند، به نام آنکه مطیع دولت هستند، از این حکم مستثنی کرد. بدینترتیب تنها سردار محیی، فرمانده گارد اعتدالیون و بستگان سردار و سالار ملی که طی این مدت به یکدیگر نزدیک گشته بودند، مصداق این حکم بودند. امتناع آنان در تحویل سلاح موجب بروز جنگی در محل اقامت آنان شد که به زخمی شدن ستارخان و کشته شدن جوانان بسیاری انجامید. موج ناآرامی سیاسی و اجتماعی تا سالها بعد همچنان ادامه داشت. مخوفتر از همه اینها پیدا شدن انجمنی مخفی با نام کمیته مجازات بود. این انجمن در ۱۳۳۵ق/۱۹۱۷م چند تن از اعضای کابینه وثوقالدوله را پیدرپی به قتل رساند. بنیان نظام نوین حکومت در این سالها پیریزی شد. نظام مشروطه بر اصل تفکیک قوا متکی بود. از اینرو پس از تثبیت حاکمیت سیاسی، مؤسسات و نهادهای مدنی جدید و شیوه نوینی برای مدیریت شهری در تهران پدید آمد و شکل گردش و تحقق فعالیتها و چشماندازهای زندگی شهری قاعدهای تازه یافت. بیشتـر وزارتخـانهها و ادارات در کاخها و عمارتهای سلطنتی (که اکنون از حرمخـانه و بیوتات خالـی شـده بـود) استقـرار یافتند که نوعی آمیختگی فضای محیط اداری جدید با سنتها و آداب قدیمی را جلوهگر میساخت./ انه، کلود، اوراق ایرانی، ج۱، ۲۷-۲۹، ترجمه ایرج پروشانی، تهران، ۱۳۶۸ش.