فوتبال از سال‌‌ها قبل یعنى از دوره مظفرالدین شاه در تهران پا گرفت. قبل از آن انگلیسى‌‌ها در جنوب كشور، فوتبال بازى مى‌‌كردند. نخستین مسابقه‌‌هاى انجام شده در تهران به سال 1285 خ. باز مى‌‌گردد. در آن سال‌‌ها اعضاى بانك شاهنشاهى (بانك ایران و انگلیس) و تلگراف‌‌خانه هند و اروپا و اعضاى سفارتخانه انگلیس در تهران، در ضلع شمالى سفارت این كشور، در اراضى كنار خندق، با احداث زمین فوتبال مبادرت به برگزارى بازى سه جانبه مى‌‌كردند و یك‌‌سال بعد سفیر این كشور در ایران به منظور تشویق آنان یك جام قهرمانى را به آنان اختصاص داد.
در واپسین سال‌‌هاى قرن گذشته توجه مردم به فوتبال فزونى گرفت و كمپانى «لنج« قطعه زمین بزرگى را در خارج از خندق شمالى تهران خریدارى و با نصب دروازه، اولین زمین فوتبال را در این شهر ایجاد كرد. این زمین تقریباً حوالى مدرسه البرز یعنى شمال چهار راه كالج فعلى بود.
سرانجام در سال 1302 خ. «كلوپ فوتبال طهران» تشكیل شد و سلطان عزیزخان افخمى، خان سردار، كریم زندى، مصطفى معتمدى، محمدعلى شكوه، دكتر امیر اصلانى، عبدالعلى خواجه نورى، عبدالله خلعتبرى، احمدعلى سردار، حسین خان سردار و صدرى از اعضاى این تیم بودند كه برخى از آنان عضویت تیم «قشون» را داشتند. / روزنامه همشهرى، ش 123، شهریور 81.
نویسنده كتاب تاریخ مصور فوتبال ایران نیز تشكیل این تیم را مربوط به سال 1299 خ. و «كلوپ ایران» مى‌‌داند و علاوه بر بازیكنانى كه نامشان ذكر شد از رضا ربیع زاده، هامبارسون و اشرفى نیز نام برده و مى‌‌افزاید در آن دوران مسابقاتى به نام «هفت لشكر» در میدان مشق آن دوران برگزار مى‌‌گردید. / تاریخ مصور فوتبال ایران، ج 1، ص 26 ! فوتبال.
