محمدعلی امیر جاهد، (۱۲۷۵ تا 1356 تهران) شاعر و تصنیفساز بود. او بیشتر دارای مضامین میهنی، اجتماعی، عشقی، سیاسی و فلسفی داشت. وی بیش از صد سرود و تصنیف ساخته است و دو جلد کتاب دارد که جلد اول آن «دیوان امیر جاهد» در سال ۱۳۳۳ و جلد دوم آن نیز در مرداد ۱۳۴۹ چاپ و انتشار یافته است.
او در مکتبخانه شمس در گذر شیخ صفی‌الدین و مدرسه علمیه در خیابان شنی گذراند و برای تکمیل تحصیلات به دارالفنون رفت و در همین حال تا آغازجنگ جهانی اول به کار در روزنامه رسمی و جراید آن زمان به کار خبرنگاری و خدمات مطبوعاتی اشتغال داشت. وی در سال ۱۳۰۵ سالنامه پارس منتشر کرد و آن را ۲۸ سال ادامه داد. وی دبیر انجمن اشاعه واعتلای موسیقی شد و مدتی هم مدیر هنرستان شبانه موسیقی بود.در سال ۱۳۰۸ تصنیف‌های او با صدای قمرالملوک وزیری و تار ارسلان درگاهی و مرتضی نی داود بر روی صفحات ۷۸ دور ضبط شد./ دلنوازان، مجید واصفی، چاپ چهارم، ۱۳۹۰.
