در گذشته اداره امور امنیتى شهر به عهده اداره‌‌اى بود به نام دیوان بیگى كه در رأس آن بیگلربیگى (فرماندار) قرار داشت. از طرف بیگلربیگى شخصى به عنوان داروغه تعیین مى‌‌گردید و او با افراد خود كه به ترتیب سلسله مراتب، محتسب، عسس، شحنه، گزمه و شبگرد بودند به تأمین امنیت مردم پایتخت مى‌‌پرداخت. چهار سوق شهرها مركز عملیات و فرماندهى شبانه داروغه‌‌ها بود و در تهران چهار سوق بزرگ بازار تهران یادمان آن روزگار است.
میر شب نیز یكى از مناصب مهم كشورى دراین امر بود. هر شهر یك میر شب داشت و تعیین اسم شب براى رفت و آمد (رمز عبور) به عهده او بود. پس از غروب آفتاب (معمولاً ساعت 8 شب) در میدان ارك، طبالان مخصوص، طبل مى‌‌نواختند و داروغه شهر در محل چهار سوق بازار مستقر مى‌‌شد و به كمك افراد تحت سرپرستى‌‌اش تأمین آسایش و آرامش مردم را به عهده مى‌‌گرفتند. در آن زمان كه تهران در شب‌‌ها در تاریكى مطلق بود (چون تهران برق نداشت) در بازار كه مهم‌‌ترین قسمت شهر بود، عده‌‌اى از گزمه‌‌ها و شبگردها مشعل به دست به گشت‌‌زنى مى‌‌پرداختند و تعدادى در پشت بام بازار این وظیفه را به عهده مى‌‌گرفتند. البته در هر یك از محلات تهران برخى از اوباش و اراذل یكه تازى مى‌‌كردند كه غالباً داروغه‌‌ها و كلانتران را یاراى مقابله با آنان نبود زیرا ایشان مورد حمایت اشراف و اعیان و حتى سردمداران داروغه‌‌ها بودند.
در اواخر عهد ناصرى، به فرمان ناصرالدین شاه اداره پلیس تأسیس شد و امنیت شهر به عهده این سازمان گذاشته شد. ر جوع کنید به نظمیه
