مرقد امامزاده طاهر و فرزندش امامزاده مطهر در جوار حضرت عبدالعظیم واقع است. شیخ ابونصر بخارى در كتاب سرالانساب نقل كرده، این بزرگوار از كسانى است كه در شهر رى وارد شد و او را پسرى مطهر نام بود و نسب را به حضرت على بن حسین مى‌‌رساند:
«طاهر بن محمد بن حسن بن حسین بن عیسى بن یحیى بن حسین بن زید بن على بن حسین.» زوجه حضرت امامزاده طاهر، مادر امامزاده مطهر موسومه به زینب، مشهوره به جعفریه است و زینب نسب را به على زینبى كه برادر اسحاق عریضى است، مى‌‌رساند و على و اسحاق دو فرزندان عبدالله بن جعفرند كه شوهر زینب خاتون باشد.» / جنةالنعیم، ص 495.
وسعت حرم امامزاده طاهر تقریباً همانند حرم حضرت عبدالعظیم و مزین به نقاشى نسبتاً ساده و ضریح آن فولادى مربوط به ربع اول قرن 14 هجرى (آغاز قرن بیستم میلادى) و تمامى بناى آن از دوران محمد شاه و ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار و تاریخ سر در ورودى آن 1304 ق. / 1887 م. است. گنبد حرم دو پوش و پوشش آن به كاشى دوران قاجاریه مزین است.
نسب امامزاده را در زیارت‌‌نامه چنین نوشته‌‌اند: «حضرت طاهر فرزند محمد، فرزند حسن، فرزند عیسى، فرزند یحیى، فرزند حسین، فرزند زید، فرزند امام چهارم شیعیان (ع).»
موقعیت مجموعه ابنیه آستانه حضرت عبدالعظیم)ع(، امامزاده طاهر و امامزاده حمزه نسبت به محل شهر باستانى رى در جانب غربى، بیرون باروى آن شهر در محله باتان بوده است. / آثار تاریخى تهران، ص 295.
