بقعه سنگى چهار گوش كوچك و غیر منظم به طول چهار متر و عرض كمتر از آن در پناه درختان بالاى دامنه غربى در راه پس قلعه است كه ایوانى در مشرق، مدخل آن را تشكیل مى‌‌دهد و ضریح كوچك مشبك چوبى به طور مورب درون آن قرار دارد. هیچ اثر قدیمى و صنعتى در آن دیده نمى‌‌شود. از طرف مشرق به آبادى پس‌‌قلعه مشرف است. در جنوب آن دره فرعى و نهر آبى است كه به رودخانه پس‌‌قلعه مى‌‌ریزد. چشمه سارى هم در جلوى ایوان بقعه جارى است كه حوض كوچك كاشى و آب نما با پنجره آهنى در اطراف آن ساخته‌‌اند و زوار از لوله بیرون حوضچه آب برمى‌‌دارند. / آثار تاریخى تهران، ص 237.
صاحب بدایع‌‌الانساب راجع به این امامزاده مى‌‌گوید: امامزاده ابراهیم در ده پس‌‌قلعه شمیران است، گویند از سادات موسوى است. / بدیع الانساب، ص 10.
موقوفات امامزاده به شرح زیر است: 1. یك باب مسجد، 2 تا 4. سه باب اتاق، 5. سقاخانه، 6. یك باب انبار، 7. یك باب قهوه‌‌خانه، 8. یك درب باغچه به مساحت هشتصد متر، 9. یك درب باغچه دیگر به مساحت هشتاد متر (قهوه‌‌خانه مزبور را در سال 1315 قمرى شیخ على‌‌محمد آبشارى بر امامزاده وقف كرده است.) / جغرافیاى تاریخى شمیران، ص 180.
