امیراصلان افشار

فرزند جانمحمد (زاده 1298ش مراغه) /عاقلی، باقر، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران، نشر گفتار، چاپ اول 1380، ج 1 ص 150

 وی پس از طی تحصیلات مقدماتی، در کشورهای آلمان، اتریش و سویس، دکترای خود را دریافت نمود. امیراصلان افشار در سال 1326ش به ایران بازگشت و مدتی در وزارت امور خارجه به کار مشغول شد. سپس مدتی نیز به عنوان دبیر سوم سفارت ایران، در لاهه بود. امیراصلان افشار پس از اشتغال در سفارت لاهه به ایران آمد و در سال 1328ش با دختر محمد ساعد مراغه نخستوزیر دوره رضاخان ازدواج نمود و به واسطه این ازدواج توانست به مشاغل مهمی دست یابد./ الموتی، مصطفی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال1357، لندن، نشر پکا، چاپ اول، 1374ش 1995م، ج2، ص17

امیراصلان افشار در سال 1335ش، در دوره نوزدهم و بیستمنماینده مردم مراغه در مجلس شورای ملی شد. /اسامی نمایندگان مجلس شورای ملی از آغاز مشروطیت تا دوره 24قانونگذاری و نمایندگان مجلس سنا در هفت دوره تقنینیه از 2508 تا 2536 شاهنشاهی، بی جا، خرداد 2536شاهنشاهی، ص427

پس از انحلال مجلس بیستم وی مجدد به وزارت امور خارجه بازگشت و در شورای عالی وزارت امور خارجه به مقام وزارت مختاری رسید. وی در سال 1346 ش به عنوان سفیر کبیر به اتریش رفت و سپس در مهرماه سال 1348ش به سفارت آمریکا رفت و به عنوان سفیر کبیر ایران در آمریکا، تا اسفندماه سال 1351ش مامور آن سفارت گردید. بعد از آن در سال 1352ش به عنوان سفیر آلمان به آن کشور سفر نمود /وزارت امور خارجه، سیاستگزاران و رجال سیاسی در روابط خارجی ایران، بی جا، 1365، ص 28

امیراصلان افشار در سال 1356ش به ایران بازگشت و ریاست تشریفات دربار را به عهده گرفت و تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی ریاست تشریفات را عهدهدار بود. در این سمت، وی پیام­های مهمی را از طرف شاه به دیگران ابلاغ میکرد و ماموریتهایی نیز از شخص شاه انجام میداد؛ از جمله وی از طرف شاه مامور شد تا با دیدار با سفیر آمریکا در تهران، از آمریکا برای حلّ بحران­های سیاسی موجود در سراسر کشور کمک بخواهد؛ ولی کاخ سفید که فایده­ای برای حضور خود در ایران نمیدید، از کمک به شاه ایران دریغ نمود؛ از سوی دیگر امیراصلان افشار نظر غیررسمی آمریکا را به شاه ابلاغ کرد: «بهتر است به جای بیتابی در برابر حوادث، صبور بوده و خود تصمیم بگیرد و انتظار نداشته باشد دولتی که شعار اصلیش لزوم محترم شمردن آزادی­های فردی بوده است، به او در سرکوبی مردم کمک کند./بهنود، مسعود، از سیدضیاء تا بختیار، تهران، انتشارات جاویدان، چاپ سوم، 1369 ص754؛مرتضی حسنی نسب