چینی بندزن
چینی بندزن، کاسه بند. کاسه دوز. شعاب که قطعات شکسته ٔ چینی و سفال را به کمک بندهای کوچک فلزی بهم متصل کند. طبق بند.(لغتنامه دهخدا)
چینی بندزن؛ از مشاغل دوره‌گرد کوی و برزن تهران قدیم بود. در محله‌ها و کوچه‌ها صدای چینی بندزن دوره‌گرد به گوش می رسید. آنها کاسب های قانعی بودند که گاهی پس از خاتمه کار، پولی دریافت نمی‌کردند، با دستمالی از گردو و بادام یا گندم راهی محله دیگری می‌شدند تا کاسه بشقاب‌های شکسته را بند بزنند. او باید با ظرافت و پاکیزه کار را از آب درمی‌آورد. زمانی کار چینی بندزن‌ها از سکه افتاد که ظرف‌های بلور، ملامین، پلاستیکی و چینی ارزان وارد بازار شد. چینی بندزن چینی و کاسه بشقاب شکسته را بند می‌زند. ابزار چینی‌بندزن سبک بود و با خود به این‌سو و آن‌سو می برد: قیچی، نخ، مفتول آهنی، سندانی کوچک، چکش و کمانی که قیف برنجی داشت و الماس‌هایی ریز و تکه‌ای چوب، سندان برای کوبیدن مفتول، چسبی آمیخته از آهک و سفیده تخم مرغ، سریش، کتیرا، صمغ یا ریشه‌ی گیاه ریواس بود.
تمامی مطالب سایت تحت حمایت قانون «حقوق مولفين» میباشد.
هرگونه سوءاستفاده به هر شکلی يا انتشار مطالب در سایتها یا نشریات، بدون کسب اجازه از مولف و بدون ذکر منبع اکيدا ممنوع است.
همچنین استفاده از مجموعه مقالات بصورت یکجا ممنوع میباشد
تمامی حقوق برای وبسایت تهران نامه محفوظ است. | طراحی و توسعه توسط رایانیتا