هانری ماسه
هانرى ماسه (Henry Masse) خاورشناس و ايرانشناس فرانسوى در 2 مارس 1886 در شهر لونويل (Luneville) به دنيا آمد. تحصيلاتش را در همانجا آغاز كرده، از مدرسه ملى زبانهاى شرقى پاريس ديپلم گرفت. آنگاه عربى و فارسى و تركى را هم در مدرسه عالى زبانهاى شرقى آموخت. چندى به مصر رفت و به تحقيق و تتبع در متون عربى گذراند. مدتى بعد متصدى كرسى تدريس زبان فارسى در مدرسه مزبور شد. در 1920 م/ 1299 ش با گذراندن رساله مبسوطى درباره سعدى درجه دكترى خود را از دانشگاه پاريس دريافت كرد. او 5 مرتبه به ايران آمد كه نخستين بار آن در 1922 م/ 1301 ش بود كه انجمن جديد التأسيس ايران جوان مجلس ضيافتى با حضور برگزيدگان ادبى كشور برپا كرد. برخى او را شيفته زبان و ادبيات فارسى دانستهاند كه سالها در زندگى و افكار و آثار شاعران و اديبان بزرگ و نامور ايرانى چون فردوسى و سعدى به تحقيق و مطالعه پرداخته، آثارى را بهجا گذارده است. ماسه در دانشگاه تهران با عنوان استاد افتخارى تدريس مىكرده، عضو وابسته فرهنگستان ايران هم بود. افزون بر اين در آكادمى كتيبهها و فرهنگستان عربى دمشق عضويت داشت. او در شناساندن و ترويج زبان فارسى در فرانسه و تمام كشورهايى كه تحت الحمايه يا جزو مستعمرات فرانسه بودند نقش عمدهاى داشته است. آخرين سفر وى به ايران در 1954-1955 م/ 1333-1334 ش بود كه به منظور شركت در كنگره ابن سينا به تهران آمد؛ حدود سه سال بعد بازنشسته شد؛ پس از آن به رياست افتخارى مدرسه عالى زبانهاى شرقى پاريس منصوب گرديد و تا پايان زندگى به خواندن و نوشتن گذراند. هانرى ماسه در 9 نوامبر 1969 درگذشت. از آثار اوست: شخصيت فردوسى، منوچهرى، باباطاهر شاعر ايرانى، نظام الملك، بهارستان، دانشنامه علايى، گرشاسبنامه و… (اتحاد، پژوهشگران معاصر ايران، ج 1، صص 110 تا 115؛ دايرة المعارف فارسى (مصاحب)، ج 7، ص 2596). روز شمار تاریخ معاصر ایران، ج 2، ص 672