مجلس حافظ الصحه- تأسیس دارالفنون در توسعه عملی علم طب و تأسیس بیمارستان و دواخانه به سبک جدید مؤثر بود. اعتمادالسلطنه تأسیس اولین بیمارستان در تهران را در وقایع سال ۱۲۶۸ق./ ۱۸۵۲م یاد کرده است. بنای این بیمارستان در ۱۲۶۶ق. آغاز شد و در ربیعالاول ۱۲۶۸ افتتاح گردید. دواخانه مخصوصی هم داشت و در نخستین سال کار بیمارستان از ربیعالاول ۱۲۶۸ تا ربیعالآخر ۱۲۶۹ شمار بیمارانی که مراجعه کرده بودند، به ۲۳۸‘۲ تن رسید. دکترپولاک، اولین معلم طب دارالفنون، در سفرنامهاش مینویسد که اولین بیمارستان در سومین سال اقامت وی در تهران، مطابق با ۱۲۷۱ق./۱۸۵۵م.، به وسیله خود وی ایجاد شد. بیمارستان در خارج شهر و در کنار راهی ساخته شد که بعدها خیابان علاءالدوله در بستر آن شکل گرفت. در ۱۲۹۰ق./۱۸۷۳م. دومین بیمارستان تهران ساخته شد. تأسیس این بیمارستان به همت اعتضادالسلطنه، وزیر علوم صورت گرفت و جای آن در نزدیک میدان مشق بود که امروزه بیمارستان سینا در آن واقع است. اعتمادالسلطنه در ۱۲۹۳ق/ ۱۸۷۶م گزارش میدهد که مجلس حافظ الصحه در دارالخلافه به ریاست نواب والا اعتضادالسلطنه وزیر علوم و معادن در کمال نظم دایر است.( اعتمادالسلطنه، مرآة البلدان، ج۲، ص۱۷۸۷، ۱۳۶۷ش. )در هر جلسه موالید و متوفیات چند روز و یا حدود یک ماه تهران قرائت میگردید و درباره علت مرگ و میرها هم بررسیهای لازم به عمل میآمد. در ۱۳۰۶ق./۱۸۸۹م. بیمارستان دیگری در خیابان دوشانتپه تهران در اراضیِ میرزا علیخان امینالدوله به خرج مبلغان مذهبی آمریکایی تأسیس گردید که ۵۰ هزار دلار آمریکا صرف آن شد.(سدیدالسلطنه، ج۱، ص۳۹۱، ۱۳۶۲ش.)