فیلخانه
در انتهاي خيابان خيام، تكيه و ميدان و كاروانسراي بزرگي بود كه آن را فيلخانه مي گفتند. از هنگامي كه طهران پايتخت شد هميشه يكي دو فيل جزء تشريفات سلطنتي قاجار دراين محل بوده است. فيلبان باشي عده اي فيلبان زيردست داشت كه فيل ها را هر روز جمعه براي تماشاي مردم بيرون مي آوردند و معمولا عروس هاي خانواده هاي معروف دارالخلافه را سوار فيل مي كردند و به خانه داماد مي بردند كه از ميان عروس هاي مشهور كه با فيل به خانه داماد آمده، خانم عصمت الدوله دختر ناصرالدين شاه و عروس معيرالممالك بزرگ بود. هر وقت در تكيه دولت داستان عروس بلقيس بود، فيل ها را به تكيه مي بردند و بلقيس و سليمان (عروس و داماد) را سوار فيل مي كردند. زنان طهران در شب هاي جمعه به فيلخانه مي آمدند و در آنجا شمع روشن مي كردند.(تهران عهد ناصري، صص 245-240)