علی گلابی

علی گلابی
از جاهل های ترسو و خالی بند تهران قدیم بود که هنگام درگیری یک حمله به ظاهر قدرتمندانه ای مقابل طرف می کرد. اگر او جازده بود، علی برده بود، اما اگر از طرف یک سیلی می خورد، زود جا می زد و تسلیم می شد. به همین خاطر میان مردم کوچه و بازار «دو علی گلابی» مشهور بود، یعنی داد و بیداد توخالی و پوشالی. گواینکه گاهی اوقات هم کارساز می شد.