عدل مظفر
بعد از مبارزات جسته گریخته نهضت مشروطه در شهر تهران با تشکل آزادیخواهان در ۱۳۲۲ق./۱۹۰۴م. به طور هدفمند آغاز شد. درخواست تأسیس عدالتخانه نخستینبار از سوی مردم در ۱۶ شوال ۱۳۲۳ق/۱۵ دسامبر ۱۹۰۵م، همزمان با هجرت علما به آستانه حضرت عبدالعظیم و تحصن در آنجا در اعتراض به استبداد علاءالدوله حاکم تهران مطرح شد.(ملکزاده، ج۱، ص۳۰۸-۳۱۰، ۱۳۷۱ش.) علما در باغ گلستان و تخت مرمر با شاه ملاقات کردند؛ اما استبداد عینالدوله حاکم تهران همچنان ادامه یافت. در ادامه تظاهرات مردم تهران با کشته شدن سیدعبدالحمید نهضت را وارد مرحله دوم کرد. اقدامات ادامه یافت. بازار بسته شد و مردم در مسجد جامع برای تأسیس عدالتخانه تحصن کردند. پانزدهم جمادی الآخر ۱۳۲۴ق./۷ اوت ۱۹۰۶م، در پی عزل عینالدوله و جانشینی مشیرالدوله، مظفرالدینشاه حکم تشکیل مجلس شورای ملی را در کاخ صاحبقرانیه امضا کرد. نخستین جلسه برای تدارک انتخابات و تأسیس مجلس شورای ملی در روز شنبه ۲۷ جمادیالآخر ۱۳۲۴ق./۲۶ مرداد ۱۲۸۵ش، در مدرسه نظامی، واقع در ارگ تشکیل گردید. دهها هزار نفر از تهرانی ها در خیابانهای اطراف با شادی و شعف فریاد زنده باد مشروطیت، زنده باد ایران میکشیدند و دستههای گل را به طرف نمایندگانی که به طرف مجلس میرفتند، پرتاب میکردند و آنها را به حفظ حقوق ملت سوگند میدادند.(همان، ص۳۸۳.) در روز یکشنبه ۱۸ شعبان ۱۳۲۴ق./ ۸ اکتبر ۱۹۰۶م مجلس شورای ملی در کاخ گلستان افتتاح شد. بعد از آن نشستهای مجلس در اتاق بزرگ بهارستان که تالاری پر شکوه و مزین و مفروش بود، صورت میگرفت.(ماهانه اطلاعات، شم ۸، آبان ۱۳۲۸، تهران.) لوحه عدل مظفر در ۷ ذیقعده ۱۳۲۴ق.، بر سردر مجلس نصب شد. اندکی بعد مظفرالدین شاه در ۲۴ ذیقعده همان سال درگذشت و جنازه وی را با تجلیل تمام در تکیه دولت امانت گذاردند و مجلس به پاس احترام او ۳ روز تعطیل کرد.(اوبن، ایران امروز، ج۱، ص۱۵۲، ۱۳۶۲ش.)