سروان باقرعطیفه

سروان باقرعطیفه
«سروان باقر عطیفه از افسران بلندبالا و خوش سیمای شهربانی و برادر سروان کاظم عطیفه بود. این دو برادر اهل اراک بودند. باقر ده، دوازده سال از کاظم بزرگتر بود. او در دوره نخست وزیری دکتر مصدق به دلیل لیاقت و شایستگی و شهرت خوش نامی، معاون راهنمایی و رانندگی شد و بسیاری از کژرفتاریهای مرسوم پلیس را اصلاح و با رشوه خواری مبارزه کرد.
آنزمان بسیاری از تخلفات رانندگی را افسران ارتش مرتکب می شدند. او دستور داده بود، ماموران راهنمایی با جدیت با متخلفان برخورد کنند. لذا ارتشیان فراوانی از او دلخور بودند و اعمال او را تحقیر خود می پنداشتند.
هنگام مراسم و برخی اعیاد مذهبی ورود اتومبیل به محوطه شاه عبدالعظیم ممنوع می شد. روزی ماموران او از ورود اتومبیل دولت که حامل همسر نخست وزیر و یا یکی از وزرا بود جلوگیری می کند و راننده به سروان عطیفه مراجعه می کند تا مشکل حل شود، اما عطیفه از وظیفه شناسی مامور دفاع میکند و مانع ورود همسر نخست وزیر با خودرو به محوطه میشود. فردای آنروز دکتر مصدق او را احضار و بلحاظ جدیت در انجام وظیفه، مورد تقدیر قرار می دهد.
باقر پس از کودتای مرداد 1332 از شهربانی به اتهام گرایش به دکتر مصدق اخراج شد. او حقوقی از شهربانی دریافت نمی کرد و درآمدش از ناحیه کارشناسی تصاوفات در محاکم دادگستری بود. آنزمان اغلب قضات دادگستری یا چپ بودند و یا گرایش جبهه ملی داشتند، بنابراین در سپردن پرونده ها برای کارشناسی بدو اعمال نظر می کردند. باقر هرگز ازدوج نکرد و از افسران بسیار خوش نام و جنتلمن شهربانی بود.»(مصاحبه با سرهنگ منصور اورنگ)