سردر باغ ملی
میدان مشق با ابعاد 400متر در 400متر بزرگترین میدان نظامی تهران عصر قجر بود. در دوره سلطنت احمدشاه و البته مدیریت رضاخان سردارسپه کاربری این میدان اندک اندک تغییر یافت و به آنچه امروز می بینیم منتهی گشت. تهران نخستین بار دارای مرکز اداری شهری شد. محوطه موسوم به میدان مشق که وسیع و آزاد بود و در ارتباط مستقیم با میدان توپخانه جدید و حوزه بازسازیشده ارگ سلطنتی ساماندهی میشد، در ۱۳۰۰ش.، به عنوان مکان استقرار مرکز اداری و حکومتی پایتخت انتخاب شد. سردر قبلی (ناصری) تخریب و سردر فعلی که به سردر باغ ملی مشهور است، بنا شد. در اولین سالهای حکومت جدید، همزمان با احداث سردری با شکوه در جبهه جنوبی میدان مشق، بخشی از آن محل نخستین پارک عمومی شهر به نام باغ ملی شد و به همین مناسبت آن سر در را نیز به نام سر در باغ ملی خواندند. چندی بعد با شروع ساخت عمارتهایی چون ساختمان مرکزی وزارت امور خارجه و کاخ شهربانی (۱۳۱۲ش.) در دو سوی غرب و شرق، بلواری درختکاری شده که ساختمان قزاقخانه را در گوشه شمالی به سردر باغ ملی در ضلع جنوبی میرساند، نخستین و تنها پارک اداری تا این زمان در شهر تهران پدید آمد. این پارک اداری بهتدریج با احداث ساختمان پست (۱۳۱۱ش)، شرکت سهامی نفت ایران و انگلیس (۱۳۱۳ش.) و ساختمان شیر و خورشید در محدوده جنوبی (بدنه شمالی خیابان سپه)، احداث ساختمان باشگاه افسران (۱۳۱۴ش.)، عمارت ارکان حرب قشون (۱۳۱۳ش.) و اداره ثبت (۱۳۱۴ش) در محدوده شمالی، و تأسیس کتابخانه ملی (۱۳۱۳ش.) و موزه ایرانباستان (۱۳۱۶ش) در محدوده غربی، تبدیل به مهمترین حوزه اداری پایتخت ایران در دوره سلطنت رضاشاه شد.