تلمبه بخاری
تشکیلات بلدیه در زمان مظفرالدین شاه تحت ریاست عمادالدوله منوچهر میرزا دولتشاهی و سپس مختارالسلطنه در ساختمانی معروف به خیامخانه یا چادرخانه واقع در روبهروی سبزه میدان قرار داشت (اطلاعات، تهران، ۲/۲/۱۳۴۴ش.). مختارالسلطنه طی دوره ریاستش بر بلدیه اقدام به نظافت شهر، تأسیس گورستانی در خارج شهر و کفن و دفن اموات نمود. دولتآبادی این ساختمان را نخستین بلدیه تهران نامیده است(دولتآبادی، ج۱، ص۳۵۱، ۱۳۶۲ش.) اما درستی سخن او مورد تردید است، زیرا وظایف بلدیه در زمان ناصرالدینشاه به عهده احتسابیه، و در اواخر این دوره به ریاست محمدتقیخان احتسابالملک بوده است.
از دیگر اقدامات و پیشرفتهای دوره مظفرالدینشاه میتوان به این موارد اشاره کرد: گسترش استفاده از چراغ برق در مساجد و مدارس (۱۳۲۴ق.)، رایج شدن عکس باطن (اشعه X، ۱۳۲۱ق.)، به کار گرفتن گراور چاپ عکس (۱۳۲۴ق.)، رواج کشت چای در کنار دریای مازندران (۱۳۲۱ق.)، اعطای امتیاز حفاری و مکاشفات باستانشناسی شهر شوش به فرانسویها (۱۳۱۶ق.)، استفاده از تلمبه بخاری برای کشیدن آب از چاه (۱۳۱۹ق.)، ترجمه و نشر رمانهای اروپایی، و معمول شدن کلاه نمدی برای اهل نظام (۱۳۱۴ق) به دستور عبدالحسین فرمانفرما، حاکم تهران.(ناظمالاسلام کرمانی، ج۱، ص۵۵۹، ۱۳۶۳ش.)