آغا محمدخان
او از خواجگان دستگاه سلطنت ناصرالدین شاه است. در میان بردگان، خواجه ها گروهی مخصوص و متنفذ بودند که از اوان جوانی( هفت تا ده سالگی) و پیش از فروش به صاحبان نهایی خود، اخته می شدند. وجود خواجه ها برای محافظت اندرون غیر قابل اجتناب بود. ساختمان بدنی خواجه ها بیشتر زنانه بود. فقدان ریش و سبیل حالت خاصی به صورت آنها می داد؛ به طوری که از ظاهرشان نمی شد سنشان را درست حدس زد. خواجه های سیاه نسبت به سایر سیاهانی که وارد ایران می شدند، عمر درازتری داشتند(پولاک، صص177-178). در دورۀ ناصری خواجه های حرمسرا اعم از سیاه و سفید بالغ بر نود تن میشدند(معیرالممالک، یادداشتهایی… ص 11). خود شاه هفت خواجة مخصوص داشت از آغا بشیر، معروف به شمع قهوه خانه، مهراب خان، آغا محمدخان که همیشه به دنبال شاه بود، آغا غلامعلی، مقبل، اسماعیل خان و آغاصالح خان(همان/ص12).