آغا غلامعلی
خواجگان اغلب به کج خلقی، طماعی و پول پرستی و خساست، معروف بودند و استعمال تریاک و مسکرات عیب بزرگ آنها محسوب میشد(ویلسن،(چارلز)،ص 145). در دورۀ ناصری خواجه های حرمسرا اعم از سیاه و سفید بالغ بر نود تن می¬شدند(معیرالممالک، یادداشتهایی…ص 11). خود شاه هفت خواجة مخصوص داشت از آغا بشیر، معروف به شمع قهوه خانه، مهراب خان، آغا محمدخان که همیشه به دنبال شاه بود، آغا غلامعلی، مقبل، اسماعیل خان و آغاصالح خان(همان/ص12).