دشنام لوطی ها – «زشتترین دشنامها و بدترین اعمال در میان لوطیانِ یَل جوانمردِ خوشنام به کار بردن کلمات و جملات نامَرد، نالوطی، لچک به سر و امثال آن بود. سوگند به دروغ خوردن، موی سبیل گرو بسته را از گرو بیرون نیاوردن، عهد و قول خود را شکستن، بیغیرتی و بیناموسی کردن، ناتوزدن...
ادامه مطلب
دشنام ناپلئون به ایرانیان – نيازهاي متقابل ايران و فرانسه به يكديگر در جنگ ایران و روسیه منجر به عقد پيمان فين كن اشتاين شد. اين پيمان در چهارم مه 1807 م./25 صفر 1222ق. به امضاي دولتمردان فرانسوي و ميرزا محمدرضا خان قزويني به نمايندگي از سوي دولت ايران رسيد و هر دو دولت طي...
ادامه مطلب
دفتر خاقانی– اداره ثبت املاک.
ادامه مطلب
دفیله– رژه رفتن؛ عمل به رده رفتن و گذشتن گروهها از برابر کسی؛ رژه.
ادامه مطلب
دکتر مورال دکتر مورال فرانسوی یکی از معلمان مدرسه علوم سیاسی در بدو تشکیل بود. او زبان فرانسه را به دانش آموزان درس می داد. مدرسه علوم سیاسی به دستور مظفرالدین شاه و با سعی و کوشش میرزا نصرالله خان مشیرالدوله، وزیر خارجه و میرزا حسنخان مشیرالملک در سال ۱۲۷۸ ش. برای تربیت دیپلمات و...
ادامه مطلب
دکه نعلبندی سرچشمه نعلبندی از مشاغل معمول تهران قدیم بود که حمل و نقل اشخاص، بار و کالا توسط چهارپایان انجام می شد. «نعلبندی یعنی نعل بستن . نعل زدن . بر سم ستور نعل کوبیدن . عمل نعلبند. دکان نعلبند. آنجا که ستوران را نعل کنند. خراج . (آنندراج ). خراج اندکی که از...
ادامه مطلب
دلیل السفرا – سفرنامه میرزا ابوالحسن خان شیرازی (ایلچی) به روسیه علوی شیرازی، محمد هادی (نويسنده)، دنیاى كتاب، تهران ،1363 ش.، چاپ اول. ابوالحسن ایلچی، ۱۱۹۰ – ۱۲۶۲ق. – سفرها – روسیه سفرنامه ميرزا ابوالحسن خان ايلچى يا حيرت نامه اثر محمد هادى علوى شيرازى است كه سالها در سفر ميرزا ابوالحسن خان ايلچى به...
ادامه مطلب
دواب – در دوره قاجاریان به چهارپایانی که در اختیار قشون قرار داشت، دواب می گفتند. در پایان سال ۱۲۹۹ ش. ژاندارمری ۳۰۹۳ رأس دواب اعم از اسب، قاطر و الاغ در تملک داشت./ عاقلی، ۹۸. «دواب . [ دَ ] جمعِ دابة و عربی است. به معنی مطلق جنبندگان یعنی جانوران است ولی در...
ادامه مطلب
دواتگری یا دواتسازی رشته ای فنی و معمول در تهران قدیم بود. دواتگر از برنج وسیله های مورد نیاز مردم چون؛ آفتابه و سماور وغیره را می ساخت. «دوات گر. [ دَ گ َ ] (ص مرکب ) آن که دواتها را بسازد، و دویت گر اماله ٔ آن . (آنندراج ). دواتساز. || آنکه...
ادامه مطلب
دواتگری- دواتگری یا دواتسازی رشته ای فنی و معمول در تهران قدیم بود. دواتگر از برنج وسیله های مورد نیاز مردم چون؛ آفتابه و سماور وغیره را می ساخت. «دوات گر. [ دَ گ َ ] (ص مرکب ) آن که دواتها را بسازد، و دویت گر اماله ٔ آن . (آنندراج ). دواتساز. آنکه...
ادامه مطلب
