فرانکلین می¬نویسد: « مراسم اسم گذاری کودک در ایران به صورت زیر انجام میگیرد در روز سوم یا چهارم تولد بچه دوستان و اقوام زن زائو در منزل او جمع میشوند و تعدادی هم نوازنده و دختران رقصنده میآورند و جشنی برپا میسازند و پس از مدتی رقص و آواز ملایی وارد میشود کودک را بغل میگیرد و از مادر بچه میپرسد که چه نامی برای بچهاش انتخاب کرده است وقتی که نام بچه گفته شد ملا شروع به خواندن دعای کوتاهی میکند سپس سه بار اسمش را به طور واضح به او میگوید و سپس مقابل گوش بچه سه بار اسمش را به طور واضح به او میگوید و یادآوری میکند که باید مطیع پدر و مادر باشد و قرآن و پیامبر را محترم بدارد از محرمات بپرهیزد و واجبات را به جا بیاورد او پس از آنکه کلمات مبنی بر اعتراف به دین اسلام را چند بار جلوی گوش کودک تکرار کرد بچه را به مادرش میدهد و آنگاه مهمانها به صرف شیرینی و شربت میپردازند و سپس زنها مقداری از خوراکیهای موجود در مجلس مهمانی را با خود میبرند زیرا معتقدند که این شیرینیها و خوراکیها موجب بچهدار شدن آنها میگردد.» (فرانکلین، 1358: 37)