براى مصارف دربار و گاه براى صدور به خارج(هند و اروپا)، تا تدارك مايحتاج سفر و حضر دربار، اقمشه،البسه، مأكول، مشروب، خلاع فاخره و مانند آن والبته فعاليت هاى ديگرى كه خارج از منظور بحث حاضر است. در دورة قاجار، تشكيلات مزبور- بنا به الگوى قبلى- احيا شد و توسعه يافت؛اگرچه در دورة افشار و زند از اهميت و شمار اجزاي بيوتات كاسته شده بود (آل داود،1383،ج13،ذيل بيوتات). عوامل اصلى بيوتات، عمله «خلوت» شاه بودند و «ريش سفيد خلوت»-ناظر بيوتات و وزير حضور بعدى- بر آنها رياست داشت. وى، بعدها به «وزير حضور» و «وزيردرباراعظم»،ملقب شد. هريك از ادارات بيوتات در عصر ناصرى، نام «خانه»داشت، مانند شربت خانه،آبدارخانه،كشيك خانه،وامثال آن(ر.ك.:اعتمادالسلطنه،1363،ج1،44- 45؛ مستوفى ،بى تا،ج1 ، 380-420؛ آل داود،1383،ج13،ذيل بيوتات).