آتریاد

كلمه‌ای‌ است روسی‌ كه در گذشته در قشون ایران كاربرد داشته و به معنی‌ گردان است. (برخی‌ یك دسته سرباز گفته‌اند.)

 در تقسیمات نظامی‌ به معنی‌ دسته فرماندهی‌ بود. دیویزیون مركب بود از یك مركز اركان حرب و نُه آتریاد. نُه آتریاد عبارت بود از: آتریادهای‌ تهران، تبریز، اصفهان، مشهد، همدان، گیلان، اردبیل، مازندران، ارومیه. كلیه عده آتریادها به 28 گروهان پیاده، 17 اسكادران، 20 توپ و 28 میترایوز بالغ می‌‌شد. / ایران در جنگ بزرگ، ص 122.